21 Şubat 2020
Atina
Merhaba herkese,
Bugün evden çıkarken bilgisayarimi yanıma almayı unuttum. Sizi ihmal etmek de istemediğimden Niarhos Kültür Merkezi’nin kütüphanesinden, halka açık bir bilgisayardan yazıyorum. O yuzden de turkce karakterlerim yok. Beni affedin. Eskiden emailleri boyle yazardik hatirlarsaniz. Simdi ise muthis zorlaniyorum. Belki kucuk telefonumdan yazsam daha hizli olur.
Evet bu hiç fena bir fikir değilmiş. Telefona geçtim. Türkçe karakterlere kavuştuk tekrar.
Sabah Gülçin’le çıktık. Onu Little Tree and Books’a götürdüm. Kitapların önündeki rafta yan yana oturduk ve iki saat kadar çalıştık. Benim öykünün bitinci bölümü bitti. Dört veya beş bölümden oluşacak. Yarın yeni misafirlerimiz geliyor. Burcu ile Beste. Onları da alıp deniz kıyısına balık yemeğe gideceğiz. Onlar gelmeden yazarım bir saat.
Yarın zaten yeni ay. Yoga yok. Bu gece ise Şivaratri. Yoganın en kutsal gecesi. Arınma ve ayin için, sağlık şifa için , dua için yıldızların hizası pek uygun. Bu gece yoga yapabilir ve sonrasında bir dilek tutabilirsiniz. Biz de akşam yemeğimizi erken yedik. Saat 4 gibi. Gece eve dönünce bir kısa yoga yapılır. Sabah tam bitirecekken, en derin, en açık yara haldeyken kapı çaldı ve yogam kapanmadan gün başladı. Bu gece bi kapanış da olur.
Dün benim yogaya başlayışımın on yedinci yıldönümüydü. Yoga sadhanam onyedi yaşında bir genç artık. Yakında reşit olacak. Bakalım o vakit ilişkimiz ne yola girecek! İlk hocam bana ya yogayı da bırakırsan diye sormuştu. Akademik hayatı on sene sonra bırakmıştım ya… Bilmem ki demiştim. Belki yogayı da bırakırım. Bir tek gün bile aklımdan geçirmedim. Bazı günler atlasam da son on yedi yılın yüzde 90ımda günüme yogayla başladığımı rahatlıkla söyleyebilirim. Bugün hayatımda bağrıma bastığım pek çok şey (kitaplarım ve bloğum) ve insan (sizler) bana yoganın armağandır. Doğum günün kutlu olsun yogam. Nice uzun yıllara.
Biz şu anda Niarhos Kültür Merkezindeyiz. Burası bir kaç sene önce açıldı. Muazzam bir kompleks. Milli kütüphane, opera bale, dev gibi bir botanik bahçesi, ses ışık gösterisi, terasları, balkonları, avlularıyla çok büyük bir etkinlik mekanı. O kadar büyük ki bir ucundan diğer ucuna gitmek için size bisiklet veriyorlar. Baştan aşağı her yerde tekerlekli sandalye için uygun bir biçimde inşa edilmiş. Tuvaletler dahil.
Milli kütüphanenin raflarında benim Yunanistan’da çıkan iki kitabımı, Emanet Zaman ve Yaz Sucağı’nın Yunanca baskılarını bulduk. Çok duygulandım. Böyle muhteşem bir kitap tapınağında benim hikayelerim de yer alıyor. Gülçin fotoğraflar çekti. Bir tanesini ekliyorum.
Gülçin ve Bey şimdi beni aşağıda, kafede bekliyorlar. Ben de bu kitap tapınağından ayrılıp onların yanına ineceğim. Malum gece uzun.
Yarın görüşmek üzere.
İyi şivaratriler. Herkes iyiliğin kazancağı bir dünya için dua etsin.
Sevgiler,
D.
İnsanlık Hâli 
Nice senelere… ❤
Merhaba, Sizden böyle haber almak çok güzel. Ayrıca bize günlük yazmanız haberleşmeniz de çok ince bir düşünce. Fotoğrafı eklememişsiniz, gönderebilirseniz sevinirim.
Fotoğraf en sonda görünüyor mu?
Cok guzel xx
Bir hastane odasından bu yazıları merakla takip ediyorum. Bizler iyiyiz. Belki ben de bir blog yazısı yazarım. Atina’ya sevgiler.
Selamlar kalbi gibi cümleleri güzel ve naif insan. Uzun zamandır -nasıl keşfettiğimi bilmediğim- yazılarınız mail olarak geliyor.Vakit buldukça giriyor ve okuyorum kendinizi geliştirmenizi çok seviyorum.Hayatın tatlı telaşından bazen çileli geçsede bir nebze uzaklaşıp huzur buluyorum yazılarınızda. Bizi düşünüp düzenli olarak yazdığınız için teşekkürler. Üniversite sınavına ikinci kez hazırlanan biri olarak zor süreçten geçiyorum ve dualarınıza dahil olursam çok sevineceğim.Huzurlu ve iyiliğin hakim olduğu bir dünya dileğiyle.