İnsanlık Hâli

Hatha yoga’nın davranışlarımız üzerindeki etkisini konuşuyorduk. Geçen yazıda size hiç hesapta yokken başladığım yoga kursunun hayatımı nasıl değiştirdiğini biraz anlatmıştım. Gerçi şimdi yazdım ve düşündüm: Hayat değiştirmek ne demektir? Bir hayattan diğerine mi geçebilir mi aynı insan? Hayatım değişti derken biz günlerin akışındanki değişimden mi söz ediyoruz? Yoksa düşüncelerimizin değişmesinden mi? Yoksa başka bir coğrafyada yaşamaktan mı? Gördüğünüz gibi bu hayat değiştirme mevzuu derin. O halde büyük laflar etmeden şunu söyleyelim: Yogaya başladıktan sonra benim davranışlarımda bir takım değişiklikler baş gösterdi.

Şimdi neydi o değişiklikler diye düşünüyorum. Bir geceden sabaha olan şeyler değildi. Bugüne kadar uzanan bir zaman yelpazesinin içinde her gün, her an minik minik dönüşen bir şeyler vardı içimde. Bunu böyle olmuş bitmiş bir şey gibi de yazmamalıyım. Bu dönüşüm, değişim hâlâ sürüyor. İki sene önceki davranışlarım, düşüncelerim, tepkilerim ike bugünküler arasında gözle görülür farklar var.

Ancak şunu söyleyebilirim: Daha en baştan itibaren yoganın bu tepski dönüştüren özelliği beni etkilemişti. Yoga her bireyi başka bir yerinden çekiyor. Bazılarına anatomi çok ilginç geliyor. O kas ile bu kemiğin ilişkisi, bir poza girerken canlanan veya gevşeyen dokular, tandonlar. Bazıları için işin enerjisi çok ilginç. Hareketlerin vücudun kas ve iskelet sisteminin ötesinde bir etkisi olduğunu fark edenler içeride ve dışarıda akan can nehri hakkında bilgi edinme sevdasına düşüyorlar. Varlığın sadece etten kemikten ibaret bir şey olmadığını anlamak için derinin etrafında ve içinde titreşen bir diğer katmanı hissetmek yeterli oluyor. Sonra bir de benim gibiler var. Yoganın zihindeki yarattığı dönüşümü merak edenler. Bazıları da aniden keskinleşen sezgileri, hiç hesapta olmayan telepatik bağlantıları hissettikleri için yogaya şaşıp kalıyorlar. Ben de şaşıp kalmıştım.

Evet, şimdi düşünüyorum da beni ilk çarpan şey yoga sayesinde gelişen sezgilerim, uzaktaki dostlarımla kurduğum bağlar olmuştu. Son derece alakasız birini düşünüp, sonra o gün ondan haber almak gibi şeylerden bahsediyorum. Ya da bir radyo programında bahsi geçen kitabı kütüphanenizden çekip aldığınızda açtığınız sayfanın tam da o sırada spikerin okuduğu sayfa olması gibi tesadüflerden. Bu tip olaylar yogaya ilk başladığımda sık sık başıma gelirdi. Hâlâ geliyor da, artık alıştım galiba. Üzerinde durmuyorum. İlk başta müthiş etkilenirdim ama. Ben acaba medyum mu oluyorum diye düşünürdüm.

Tüm bunların Hatha Yoga felsefesi, kozmolojisi içinde açıklamaları var. Prana’nın nasıl çalıştığını bilmek için Hatha Yoga’nın insanı nasıl tasvir ettiğini bilmemiz gerekir. Hatta belki önce Prana’dan başlamakta fayda var. Prana (büyük P ile yazılan) Puruşa’nın (Ruh) nefesidir der Rig Veda. Prana candır. Ölüyü diriden ayıran kuvvet. Kainata ivmesini veren akım. Elektik. Nehilerin akmasını, bitkilerin büyümesini, gözümüzün ışığını, tenimizin ısısını, nöronlar arasındaki iletişimi, karıncalar arasındaki iş bölümünü başlatan ve sürdüren zekadır. Güçtür ve güçlüdür. Prana hayattır. (Hayatım değişti, bu açıdan da problemli bir cümledir)

Prana daima akar. Dünya döndükçe, güneş sistemi, galaksiler ve kainat sürdükçe o akar. Bir mikro galaksi sayılan insanın içinde de akar. Yoga filan yapmanıza gerek yoktur. İlk nefeste başlar, son nefese ve hatta bir süre sonrasına kadar vücudun etrafında varlığını sürdürür. Sonra çıkar, gider başka yataklar bulur kendine, orada akar.

Hatha yoganın amacı Prana’a akacağı muntazam bir yatak açmaktır. Yani Prana’nın yolundaki taşları, kayaları, tortuları kaldırıp onun, o büyük zekanın insan adlı galaksideki akışını düzgün ve coşkulu kılmak için gerekli ön hazırlıktır Hatha Yoga.

Peki ne olur Prana insan adlı galaksinin farklı katmanları arasında yolunu, yatağını bulduğunda. Bunun için birazcık koşalardan bahsetmek gerekecek. Onu da cumartesi yapalım.

ARKASI YARIN DEĞİL ÖBÜR GÜN.

BİZDEN AYRILMAYIN. Sorularınız varsa aşağıya yorum olarak yazın.

Defne Suman