Babam öldü.
Yüzüme ışığı vuran beyaz ekrandan bana bakan bu cümleye bakıyorum. Boş boş.
Babam öldü.
Benim babam bu bahsettiğim. Yazdığım romandan bir karakterin babası değil. Benimki.
“Hadi canım” diyor içimdeki ses.
“Ne alaka?”
İçimdeki o ses dün sabahtan beri aynı şeyi söylüyor bana.
Kardeşim, annem, dostlarım, gazeteler, televizyonlar aksini tekrarlıyorlar, benim içimdeki ses susmuyor.
“Hadi canım, ne alaka? Bir yanlışlık olmalı. Benim babam kim ölmek kim?”
Kanlı, canlı, komik, herkese kendini sevdiren, ortamların aranan yüzü, Arap Kemali?
Hayır, yazdıkça gerçekliğini büsbütün yitiriyor, yazıp yazıp babama gönderdiğim hikayelerden birinin parçası oluyor bu ölüm.
“Ulan namussuz, zavallı babayı öldürmüşsün yine hikayede!” diye yorum yazacak.
Hayır.
Babam havaalanında beni bekliyor. Hafif göbeğini ortaya çıkarmış lacivert bir Lacoste tişört giymiş, altında yandan cepli bol bir kot pantolon. Terliyor. Terlemekten nefret ediyor. Öfleye pöfleye alnında parlayan terleri siliyor.
Ben kutupların üzerinden dönen bir uçağın içinde, tek başımayım.
Babam havaalanında uçağımın İstanbul’a inmesini bekliyor. Beklerken eş dost birilerine raslamış yine, kapılar iki yana açılıp ben dışarı çıkınca, bir dakika deyip sohbeti kesecek, durup bana bakacak, sonra bir şeylerime gülecek. Ben saçıma, kaşıma, kıyafetime mi gülüyor diye dertleneceğim. Sarılıp yürüyeceğiz. Sanki uzun yollardan gelmemişim gibi, sanki biraz önce konuşuyormuşuz da kesilmiş gibi, kaldığımız yerden son tasarımı bisikleti anlatmaya girişecek.
“Öyle bir bisiklet yapıyorum ki aklın hayalin durur. Muazzam bir şey.”
Sonra birden ,
“Limonlu biberlerimi getirdin değil mi?” diye soracak sanki Amerika’nın en çarpıcı özelliği sarmısaksız limonlu kara biber üretmesiymiş gibi bir ciddiyetle.
“Şarkı sözü tercüme edecek kadar Yunanca öğrendin mi artık? Hadi ama artık arabada giderken Elefteria ile şarkı söylemek istiyorum. ”
Babamın beni beklemediği bir havaalanına nasıl ineceğim ben şimdi?
Bu uçak hiç durmasın. Ben babamsız dünyaya inmeye hazır oluncaya kadar kutupların üzerinde böyle dönsün dursun.
*
“Defnoş, süper kız…”
“Ne var babiş?”
“Hani sana bisiklet getirmiştim hatırlıyor musun? Başka kimsenin bisikleti yoktu, bir tek senin vardı.”
Evet?
“Hani bahçede sana bisiklete binmeyi öğretiyordum. Sen pedal çeviriyordun, ben düşme diye selesinden tutuyordum bisikleti.”
“Evet?”
“Sonra bir gün bıraktım, sen farkında bile olmadın pedalları çevirmeye devam ettin. Ben arkandan baktım….Aynı öyle olacak kızım. Hiç farketmeden kendi kendine gideceksin. Ben sana hep uzaklardan bakacağım. Tamam mı?”
“……”
“Tamam mı?”
“Tamam.”
“Aferin. Hadi in şimdi o uçaktan, yola devam et. Bak görürsün, düşmeyeceksin. Babacığına güven.”
*
İndim, düşmedim, buradayım işte Babiş.
Hayatın komik, hafif, tatlı ayrıntılarında yaşandığını bana öğreten sesin kulaklarımda sonuna kadar pedallara basacağım.
Bu dünya sensiz hep biraz eksik kalacak ama sen bizi merak etme.
Çıktığın yolculukta için rahat, yolun açık, mekanın cennet olsun.
Biz, hepimiz iyiyiz.
Sana uğurlar olsun.
İnsanlık Hâli 
Yazmak istedim; başınız sağ olsun, gerçekten çok üzüldüm. Ben de babamı bir kaç sene önce kaybettim, acınızı biliyor ve paylaşıyorum. Sabırlar diliyorum.
yıllar önce babam gittiğinde ben ona uğurlar olsun diyememiştim. bir süre rüyalarıma ‘sana yardım etmeye geldim’ diye geldi. sonra büyüdüm mü ne, uğurladım onu. belki de büyümek böyle oluyor. babalar bırakınca seleyi, çocuklar önce biraz sendeleyip sonra kendi kendine gitmenin yolunu buluyor.
İndim, düşmedim, buradayım işte Babiş.
Hayatın komik, hafif, tatlı ayrıntılarında yaşandığını bana öğreten sesin kulaklarımda sonuna kadar pedallara basacağım.
Bir evlada daha ne öğretilir bilemiyorum.Şu yazdıkların ölümsüzlüğün ta kendisi.
Sevgili Defne,
Yazını tesadüfen okudum. Kimsenin yerini tutamayacağı bir varlığı kaybetmişsin. Bunu öyle bir ifade etmişsin ki, iki damla yaş hemen süzüldü gözlerimden. Çok güzel bir miras bırakmış Sevgili Baban, kalbine o güzel sevgiyi işlemiş.
2007 yılında Sevgili Babamı kaybettiğim gece gördüğüm rüyada Babam şöyle demişti,
“Ölüm, senin düşündüğüm gibi bir şey değil oğlum, bizler yoldayız, iyiyiz merak etmeyin” .
Ertesi sabah uyandığım zaman, önceki güne göre, çok daha iyi hissettim kendimi.
Onun, şimdi uzakta ama, var olduğunu düşünüyorum.
Sevgiyle kal..
(Çağ R.Gürle’nin Babası)
Acınızı anlıyor ve sabırlar diliyorum. Ben de babamı 2005 yılında kaybettiğimde benzer duygular içerisindeydim. Sonra hayat, sorumluluklar, ailem ve çocuklarım bana bu acıyı karşılayacak gücü verdi. Hayat devam ediyor ve biz akışında sürükleniyoruz. Zaman herşeyin ilacıdır derler, doğrudur. Acılar hafifler ama yalnızca bir kez daha elini öpebilmek için herşeyini verme isteği asla bitmez. Babanıza, hiç tanımadığım Kemal Ağabeyime Allah’tan rahmet, size ve değerli ailenize sonsuz sabırlar diliyorum. Galatasaray’dan kardeşiniz Mecid.
başınız sağolsun.
Baba; kızların ilk aşkı bulduğu baba bende 160 gün oldu babasızlığa alışmaya çalışıyorum…hayat devam ediyor ama o yokken sadece anıları ve ressimleri ile onu yaşamak çok fazla lezzet vermiyor ……hayat devam ediyor…tek teselli Allah’ın dediği oluyoru kabule geçmek ve bol bol dua etmek yapacak başka bir şey yok. Mekanı cennet yolu açık olsun Vuslat zamanı hepimiz için birgün gelecek..
Bu haberden alc4b1ntc4b1dc4b1r. c39czerine saaaylfr dolusu tartc4b1c59fabiliriz sanc4b1rc4b1m ama daha c3b6nce c3a7ok tartc4b1c59ftc4b1k bunlarc4b1. Bol yanlc4b1c59flc4b1 ve denetimsiz bir haber metni daha:Yapc4b1lan tahminlere gc3b6re Amerikae28099yc4b1 etkisi altc4b1na alan La Nina isimli soc49fuk hava dalgasc4b1 Kuzey Avrupae28099nc4b1n tamamc4b1nc4b1 etkisi altc4b1na alacak. Yc4b1l sonuna doc49fru hava sc4b1cc4b1klc4b1klarc4b1nc4b1n eksi 20 dereceleri gc3b6recec49fi tahmininde bulunan uzmanlar, e2809cHc3bckc3bcmet yetkilileri c3a7etin kc4b1c59f c59fartlarc4b1 ic3a7in gerekli hazc4b1rlc4b1klarc4b1 yapmalc4b1,Uzmanlar, Avrupae28099yc4b1 buzul c3a7ac49fc4b1na sokmasc4b1 beklenen La Ninae28099nc4b1n Tc3bcrkiye ic3a7in tehlike unsuru olmadc4b1c49fc4b1 gc3b6rc3bcc59fc3bcnde. c4b0Tc39c Meteoroloji Bc3b6lc3bcmc3bc c396c49fretim c39cyesi Prof. Dr. Miktad Kadc4b1oc49flu, c59funlarc4b1 sc3b6yledi: e2809cLa Nina Peru ac3a7c4b1klarc4b1ndaki bir soc49fuk su akc4b1ntc4b1sc4b1. Yc3bcksek alc3a7ak basc4b1nc3a7lc4b1 olduc49fu ic3a7in atmosferi doc49frudan etkiliyor. Bu akc4b1ntc4b1 tc3bcm dc3bcnyanc4b1n hava durumunu etkiler. c59eu anda Kuzey kutbu kc4b1c59fa girmic59f durumda. Kc4b1c59fc4b1n bu cephe sistemleri gc3bcneye iniyor, soc49fuk havasc4b1nc4b1 gc3bcney enlemlerindeki c3bclkelerde tac59fc4b1yor. Avrupayc4b1 etkileyen hava akc4b1mlarc4b1 her zaman Tc3bcrkiyee28099yi etkiler. c387c3bcnkc3bc Tc3bcrkiye Avrupae28099nc4b1n batc4b1sc4b1nda. Ancab50k La Nina akc4b1ntc4b1sc4b1 Tc3bcrkiyee28099yi Avrupa kadar etkilemez. Isc4b1 -20 derecelere inmez.Tc3bcrkiyee28099de en fazla yac49fc4b1c59f getiren fc4b1rtc4b1nalarc4b1n yc3b6nc3bcnc3bc dec49fic59ftirir.e2809d
Hot damn, looking pretty useful buddy.
ne güzel bir ilişkiniz varmış, ne şanslısınız ikiniz de.. ışıklar içinde olsun..
Sevgili Defne,
Başın sağolsun, ışıkla huzurla yoluna devam et hep… Babacığının da yolu açık olsun… Ne tatlı, ne güzel bir insanmış. Öyle güzel anlatmışsın ki insanın yüreğindeki baba sevgisi muslukları açılıveriyor. Teşekkürler… Benim en zor ayrılığım dedemdi. O benim kahramanım çünkü ermiş dedem, ne zaman özlesem varlığını hissederim ve bilirim hep bağlı kalplerimiz.
Bize sevgiyi öğreten dopdolu yürekler yaşam ağacımızın suyu, cansuyumuz onlar. İyi ki varlar, hep.
Sevgiler, yürek acının en hayırlı şekilde hafiflemesi dileklerimle,
NAMASTE
Guher
yasamadıgım, ama cok cok korktugum bir kaybı yazmışsın, başın sağolsun. yaşamadım ama ona ragmen çok derinden hissediyorum acını. mekanı cennet olsun…
Başınız sağolsun. ağladım okurken. daha dün, senelerce önce yoga dergisinde yayımlanan yazınızı okudum, daha dün gece. anne ile babayı anlatışınızı, onların yoga hakkındaki düşüncelerini ve bir sürü şeyi, ve şimdi bunları duyunca, çok üzgünüm… Mekanı cennet olsun.
Başınız sağolsun. ağladım okurken. daha dün, senelerce önce yoga dergisinde yayımlanan yazınızı okudum, daha dün gece. anne ile babayı anlatışınızı, onların yoga hakkındaki düşüncelerini ve bir sürü şeyi, ve şimdi bunları duyunca, çok üzgünüm… Mekanı cennet olsun.
babam için böyle kelimeler bulabilseydim.. ne mutlu sana.. başın sagolsun..
Duygu dolu kısaca müthiş bir yazı. Babanızı Kolleksiyon klpten tanıyan biri olarak sizinle hatta bu yazınızla gurur duyuyordur diye düşünüyorum.
Dr.Turgut Göksoy
Ne diyebilirim, gözlerim doldu, tıkandı boğazıma birşeyler, kaçınılmaz olduğunu bile bile hala insanoğlunun en çaresiz en acılı anlarıdır, sevdiklerinin kaybı karşısında duyulan acı ,çaresizlik,…6 ay oldu annemi kaybedeli, rüyamda gördüğümde tıkanırcasına uyanıyorum… size moral vermek isterdim, geçiyor alışıyorsunuz demek istedim …ama diyemiyorum çünkü gün geçtikçe özlem çok daha büyüyor , çookkkk… Sabırlar diliyorum ..
Sevgili Defne; acını paylaşıyorum..Nur içinde yatsın. Allah geride kalanlara sabırlar versin…
dilim varmıyor babam artık yok demeye, dört ay oldu kaybedeli babamı. Dağ gibiydi, çınarımızdı ama artık yok. Zaman en iyi ilaç diyor herkes ama sanki zaman geçtikçe yokluğu daha bir koyuyor , bilemiyorum onu çok özlüyorum. Sabırlar diliyorum …………
😥 Guvendiginiz o el artik sizi cok daha yakin, cok daha saglam bir yerden destekleyecek: icinizden. O ses artik daha da sik duyulacak belki, her sabah kendinizle basbasa kaldiginizda sizin sesinize karisacak. Ama yine de ozlem bitmeyecek elbette. Sabirlar diliyorum
agladim yaa :(( cok guzel bi yazi gercekten ..
Bawiniz sag olsun:(
Başın sağolsun, bilirim çok zor..
Basin sagolsun sevgili Defne. Sabir diliyorum. Yolu isik olsun.
c59eu saat itibariyle c4b0stanbul’da rc3bczgar yc3b6nc3bc semtnie gc3b6re dec49fic59fik yc3b6nlerden esiyor. Karayel ile poyraz arasc4b1nda gidip geliyor. c59eu an Beylikdc3bczc3bc’nde c3a7ok hafif bir kar yac49fc4b1c59fc4b1 var. Araba c3bczerleri ve c3a7atc4b1larda hafif bir beyazlc4b1k sc3b6z konusu. Sc4b1caklc4b1k -1 derece civarc4b1nda. Kar yac49fc4b1c59fc4b1 ic3a7in bir c3a7ok parametre tamam, noksan olan yac49fc4b1c59f. Radara baktc4b1c49fc4b1mc4b1zda Karadeniz c3bczerinde c3a7ok kc3bcc3a7c3bck bc3b6lgesel yac49fc4b1c59flar gc3b6zc3bckc3bcyor. Bu deniz c3bczerindeki yac49fc4b1c59f c3b6beklerinin ilerleyen saatlerde c59fehir c3bczerinde c3a7ok kc4b1sa sc3bcreli ince taneli kar kar yac49fc4b1c59flarc4b1na yol ac3a7abilecec49fini tahmin ediyorum.
Başınız sağolsun sevgili Defne. Huzur içinde yatsın babanız…
Işıklar için de yatsın huzurla , kabul etmek çok zor ,ne diyeceğimi bilmiyorum,
ama sizinle gurur duyuyordu eminim ve hala da duyacak,
sabırlar diliyorum bir kez daha,
sevgilerimle
Başın sağolsun,mekanı cennet olsun.
benim de babam öldü…ve öylece sessizce kaldım…gözyaşım hem yanaklarıma hem de içime sessizce aktı…ve babamı hissettim.sadece sessizce ağladım…
Vedalaşmak çok zor oluyor. 2007 de babam öldü ama iki seneyide felçli geçirmişti. İki sene boyunca yaşatmaya yaşama sevinci vermeye çalışmıştım. Aslında iki sene vedalaşmaya çalıştım.. Bir sürü duygu bırakmıyordu peşimi. Acını anlıyorum. ‘Başın sağolsun’ bana hep küfür gibi gelir. O nedenle kalbine derinlik, babanın ruhuna rahmet diliyorum. Kalpten sarılıyorum…
başınız sağ olsun,mekanı cennet olsun.babam öldüğü zaman gurbetteydim,ölümünden tam iki gün önce yanındaydım ama son yolculuğuna uğurlayamadım,dönmek zorundaydım.yıllar geçse bile her zaman eksikliğini hissediyorum…..
eski bir arkadaşımı ararken sizin blogunuzu takip ediyormuş bu sayede sizin yazılarınızın bazılarını okudum ,sanki yıllardır tanıdığım biri gibisiniz, çok tanıdık yakın geldi yazılarınız,başınız saolsun, o hep sizinle olacak ben buna inanıyorum, yine ağlattınız beni
Ölüm aslında birbirimizi ne çok sevdiğimizi hatırlatıyor,
bir kez daha sarılmak için hayata ve kolunun sarabildiğine sıkıca…
Sevgiyle kucaklıyorum.
Hepinize bu güzel yorumlarınız için teşekkür ederim. Okuduğunuz, acımı paylaştığınız, yanımda olduğunuz için…Sözleriniz benim için çok değerli. İyi ki varsınız…
Defne
Defne ,
Oncelik ile Kemal Agabey’in kizi oldugu icin sanslisin .Basin sagolsun . . . Babacigini meslekten taniyan bir kisi olarak onun her soyledigi kelime anlamli bir mana ifade ederdi.
Gercekten cok sevdigim bir agabeyim idi , Eminim O da beni sever idi . Amerika yasantim beni buralardan uzaklastirdi , dostlarimi geride biraktim . Kemal Agabey’invefati beni uzdu , bana dokundu . . .
Rehberlik gunlerim zamaninda 80’li yillarin sonunda actigimiz restaurant’a geldiginde entry aldigi corbadan sonra beni cagirip ” Yahuu Boyle corba servisi yaparsaniz millet baska yemek ismarlamaz batarsiniz demis idi ” Ben de restaurant islettim beceremedik dedi . Biz bu konusmadan 2 ay sonra battik .
Bu aksam Datca civarinda bir baska Galatasarayli dostum ile laflar iken gelen bir e_mail de Kemal Agabey’in lise de bir baska dostun sozlu sinavina o kisi adina girdiginin hikayesini okuduk . Babacigin cesur bir kisi idi . Ayrica durust hemde cok durust .
Basin sag olsun .
Sevgili Defne,
Başın sag olsun.Baban nur içinde yatsın..
Başınız sağolsun. Benim de babamla ben 18, O 48 yaşındayken yollarımız ayrıldı. Her anımı sımsıkı tutup kendimi babalı büyüttüm… Her ölüm bir hediye bırakırmış ardında, sizin de o hediyeyi bulmanız ve almanız dileğiyle… sevgiler
Sevgili Defne,
Başın sag olsun.Baban nur içinde yatsın..
Sabah blogunu okudugumdan beri “Defnecim cok üzüldüm basin sagolsun…” cumlesi zihnimde yankılanip duruyor ve senin bu yazın üzerine o kadar cılız geliyor ki… Ne söyleyeceğimi bilemeden kelimelerden öte, kalbimdeki ince-derin sızıyı ve o sızıdan tek başina bisiklete binebilen küçük kız çocuğunun yeşerttiği filizi gönderiyorum.. Işık dolu olsun babacığının yolu..
sevgili defne…bende 2,5 yil once babami kaybettiğim… soylenebilecek soz kalmıyor bu noktada… insan kendi içinde hesaplaşıyor bir sure ve sonrasında…kalben yanında olduğumu bilmeni isterim… yolu ısık ısık olsun…
basın saolsun.Allah rahmet eylesin ve bol sabırlar versin
Merhaba. Biz hiç tanışmadık. Ben GS’ın diğer Arap’ı, Arap Turhan’ın (Ilgaz) kızıyım. Itır. Birbirlerini çok severlerdi. Babam öldüğünde baban bana “Artık senin baban biziz” demişti.
Baban gittiğinde eminim onu babam karşılamıştır. Ve yolculuklarına kaldıkları yerden birlikte devam ediyorlardır. Başın sağolsun. Bir gün tanışmak üzere.
29.temmuzda kaybettim babamı daha 40 bile olmadı ..ölenle ölünmüyor ama yaşayanlarla da yaşanmıyor ki…hayatımda kaybetmekten kortuğum tek kişiydi..ve ailemden kaybettiğim ilk kişi oldu hala dedem babannem anne annem dayılarım halalarım teyzelerim herkes yaşarken ailemizden daha kimseyi kaybetmedik çok şükür derken ilk önce babam gitti..daha 53 yaşındayken ..her akşam konuştuğumuz gibi o akşamda konuşup uyuduktan sonra ani bir kalp krizi ile sabahleyin hayatını kaybeden babam..canım babam….önceden dualarım hep onların sağlıkları üzerine iken şimdi ise sadece onun yanına gidebilmek için …yaşamak adına sadece nefes alıyorum ve çok büyük bir umutla ona kavuşağım günü bekliyorum…seni çok seviyorumm babammmmmmmmmmm
Sevgili Defne,
Sevgili Babanla en son buluştuğumuzda seni sormuştum. O da kısaca nerede olduğunu neler yaptığını gözleri parlayarak anlatmıştı. Sonra beklenmedik ayrılış haberi geldi aramızdan. Annene ve kardeşin Selim’e telefonla acılarını paylaştığımızı bidirmek ve başsağlığı dileklerimizi dile getirmek geldi sadece elimizden. Cezayirde olduğumuz için onu uğurlayanlar arasında olamadık.. Sana telefon etmek hep ukde olarak kaldı içimizde.Ama birtürlü yapamadık. Bugün internette dolaşırken adını yazdım ve bloguna ulaştım. Hem çok sevindim,hem de çok duygulanmdım: Cenaze töreni ile ilgili yazdıklarını okudum. Haberi alınca kağıda döktüklerini de..Tayland’dan sonra Cezayir’e de gelmeyi vaad etmişti son buluşmamızda. Kısmet olmadı. Büyük acını paylaşmış olduğumuzu bu vesile ile geç de olsa sana yazmak istiyorum. Yıllar önce Tayland’ın kuzeyinde yapmış olduğu gibi, dünyanın herhangi başka bir yerinde Sevgili Kemal’imizin kızı Sevgili Defne’nin ayakları üzerinde sağlam, başı dik, güvenli duruş sergilediğni ve mutlu olduğunu bilmek bizi de mutlu ediyor. Yanaklarından sevgiile öpüyoruz Sevgili Defne.
Mümin ve Ülkü Alanat
Merhaba,
Sizinle hiç tanışmadık ama babanız harika bir insandı. Returda çalıştığım kısa süre içinde tanıdım ama sonra hep diğer işlerde de karşılaştık. Yapı Kredi de kendisininde dahil olduğu sergiler açtık. O babacan tavrını hiç unutmayacağım. Babanız gerçektende çok iyi bir insandı, yazın haberi aldığımda hiç inanamadım ve konduramadım. Ama malesef gerçekmiş. Başınız sağolsuuun, allah rahmet eylesin. Şans eseri babanızla ilgili bir yazıyı okurken notunuzu ve bloğu gördüm yazmak istedim. Allah size sabır versin yeri doldurulamayacak insanlardandı…
Sevgiler
Ayşegül Önsöz Ersoy
Başın sağolsun…