Ağustos’un dokuzu. Günlerden Pazartesi. Hava yine serin, ben yine memnun.
Son yazdığımda dolunaymış. Bugün ise yeni ay. Arada geçen iki hafta boyunca neler yaptım ki size bir satır bile yazmadım acaba?
Cuma günü postacı bana bir paket getirdi. Kimden geldiği belli değil. İçinden bir kitap çıktı. Adı Slap. Yani tokat. Yakın geçmişte birisinin bana bu kitaptan bahsettiğini hatırladım ama kim olduğunu çıkaramadım. Bir mangal partisinde misafirlerden biri, başka bir misafirin çocuğunun suratına bir tokat yapıştırıyor. Sonra, insanlar arası ilişkilere bakın neler oluyor…
Kim olduğunu hatırlayamadığım kişi, hikayeyi anlatırken çok heyecanlanıp hemen okumak istemiştim. O da üşenmemiş, amazondan bana ısmarlamış kitabı, adresimi de bilmiş hem. Zarfın önünü arkasını içini dışını bir kez daha elden geçirdim. Sayfaların arasını karıştırdım belki bir not düşer diye. Yok.
Akşam Lita’ya mangal partisine davetliydik. Kokia hazırlıklara yardım etmek için erken gitmişti. Ben yatağa uzanıp okumaya koyuldum. Yazarı ile hemen anlaştık, karakterler ile de çabucak kaynaştık. Veletin tokadı yediği mangal partisinden çıkıp bizimkine gitmek bile istemedi canım neredeyse!
Yolda, cuma akşamı tabii, trafik tıkandı. Kaiser Permanente binasının önünde dururken, katilin ismi Kaiser Soza olan filmin adı neydi, onu da hatırlamadığımı farkettim.
Bizim mangal partisi kitaptakinden çok daha keyifli geçti. Bir kere kimsenin çocuğu olmadığı için tokat atan da, yiyen de olmadı. Lita’nın koca bahçesinde renk renk çiçekler açmış. Kokia margaritalar hazırlamış, mangalı yaktık, mantarlar, sebzeler, etler bir bir pişti.
Aisha Aylin’i de getirmiş. Aylin benim İstanbul’dan öğrencim. Shadow yoga çalışmaya Portland’a geldi. Ay sonunda da Zhander hoca ile çalışmaya San Francisco’ya geçecek. Bir haftadır burada. Harıl harıl yoga derslerine giriyor. Yogadan kalan zamanında da Portland’daki tatlı hayattan sarhoş günlerini bisiklet üzerinde gezerek geçiriyor. Bana beş sene önceki kendi halimi hatırlatıyor. Ben de bir ağustos ayında buraya tatile gelmiştim hesapta. Kaliteli yoga fırsatlarından, organik yemeklerden, insanların samimi saygısından, tavırsız tavırlarından mest olmuş, geldiğim yere bir daha dönememiştim. Bakalım Aylin dönebilecek mi?
Aylin, -yine tıpkı benim 5 sene önceki halim gibi- Aisha’nın evinin çatı katında kalıyor. Cuma akşamı Peter Sterios’un dersine gidecek sanıyorduk. Stüdyoları karıştırmış. Eve geri dönmüş. Aisha da evden çıkıyormuş, onu da katmış yanına beraber geldiler mangala.
Lita’nın bahçesinde gece yarısına kadar oturduk neredeyse. Buradaki bütün yakın arkadaşlarım bir masa etrafında sohbet ettik. Margaritaları içip içip kıkırdadık. Yaz akşamları ne hoş.
Pazar günleri evi temizliyoruz. Kokia tezgah üstleri ve elektronik aletlerin tozlarının alınmasından sorumlu. Ben de yerlerden. Çamaşır günümüz de pazar günü. Bir makine beyazlar, bir makine renkliler bütün haftanın çamaşırı yıkanıveriyor. Çarşafları beraber değiştiriyoruz. Temizlik bitince de bir drink almaya muhakkak dışarı çıkıyoruz. Benim pazartesi sabahları dersim olmadığı için, bizim cumartesimiz pazar gecesi oluyor. Yaz akşamları biz galiba her daim içiyoruz.
Aylin mangal partisinin sonuna kadar kalmadı. Hala jetlag, sabah akşam yoga, Portland heyecanı, bisiklet filan derken 10’da pili bitti. Mandy ve Jay de kalkıyorlardı, onların arabasına kattık onu, gitsin uyusun diye. Lita renk renk mumlar yaktı. Battaniyelere sarınıp gidenlerden arta kalan yerlere biraz daha yayıldık biz de.
Dönüş yolunda Kokia’ya ”hani bir film vardı, Kevin Spacey, Kaiser” bile demeden Usual Suspects diye cevabı yapıştırıverdi. Eve geldik, yatağın üzerinde Slap. ”Beğendin mi yeni kitabını” diye bıyık altında tebessüm etti bizim çapkın.
Eh pes yani! Kokia mıymış yani bana bu kitaptan bahseden? Yazarı da Yunanlı üstelik! Zarfın üzerinde adım da Defne’nin yunancası Dafni olarak yazılmış!
Yaz gecelerinin drinklerinden beynim eriyor mu ne?
İnsanlık Hâlİ 
cinburcu için bir cevap yazın Cevabı iptal et